عوارض واریس و درمان آنها بالیزر داخل عروقی عمقی و RF

همانگونه که در دو مقاله قبلی اشاره شد،یکی از عوارض مربوط به واریس،ادم مچ پا(ورم مچ پا)است.بایستی توجه نمود که ادم،بندرت ممکن است در اثر واریسهای غیرطنابی (رتیکولرو...)رخ دهد چرا که ماهیت ایجاد ادم،تراوش و تجمع مایع در اطراف مچ پا است،لذا در هر صورت،در برخورد با ادم مچ پا،بایستی به دلایل دیگر و تشخیص های افتراقی ادم،توجه نمود.
از جمله تشخیص های افتراقی مهم ادم مچ پا،می توان به مصرف داروها اشاره نمود که البته غالبا باعث ادم دو طرفه مچ پا می شوند،هرچند ادم ممکن است در یک طرف واضح و در طرف دیگر به چشم نیاید،از جمله داروهایی که می توانند باعث ایجاد ادم مچ پا شوند.می توان به داروهای بلوک کننده کانال کلسیم،استروئیدها،داروهای ضد افسردگی،دادوهای ضددیابت،داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی و ...اشاره نمود.
در مواردی که شک به وجود ادم مچ پا به عنوان یکی از عوارض واریس وجود داشته باشد،کاهش دوز مصرف دارو یا قطع آن(هر دو مورد تحت نظر پزشک متخصص که دارو را تجویز نموده است)می باشد.از سوی دیگر چنانچه اختلالات عروق لنفاوی وجود داشته باشند،افزایش ادم مچ پا،نسبت به حالتی که لنفادم وجود ندارد دیده می شود.تشخیص لنفادم،حائز کمال اهمیت است و در صورتی که شک به وجود لنفادم وجود داشته باشد،بایستی بلافاصله درمان توام علل لنفاوی و غیر لنفاوی ادم مچ پا را شروع نمود.
نکته قابل توجه آنکه در پاره ای از موارد،تشخیص لنفادم،بصورت قطعی امکانپذیر نمی باشد که در اینگونه موارد،بایستی از روشهای نشخیصی خاص،از جمله سینتی گرافی عروق لنفاوی بهره برد.
نکته قابل ذکر دیگر آنکه در بسیاری از موارد،بدون تشخیص صحیح لنفادم،بیماران به طور سرخود و حتی اقدام به مصرف داروهای دیورتیک (ادرارآور)برای درمان علامتی و ظاهری لنفادم می کنند که در صورتی که لنفادم وجود داشته باشد،در بسیاری از موارد،بیماری را تشدید و درمان لنفادم را مشکل تر می نماید.
لذا درمانهای ورم مچ پا(بویژه در صورت احتمال وجود لنفادم)بایستی احتیاط های لازم را رعایت نمود.