بیماری رینود:

پاتوفیزیولوژی بیماری رینود:
دررینود، ایسکمی(کاهش خونرسانی) حمله ای انگشتان دست دراثر انقباض شرائین انگشتی و کف دستی یا پشت دستی است. دربیماری رینود،رنگ پریدگی اولیه نشان می دهد. که انقباض عروق در درجه اول عروق کوچک جلدی را در بر می‌گیرد. پس از آن کاپیلرها و ونولهای انگشتان متسع میشوند و کندی گردش خون سبب می شود که هموگلوبین مقدار بیشتری اکسیژن خود را آزاد کند و درنتیجه انگشتان سیانوزه(سیاه) و سرد شوند. پس از آن که انقباض عروق مرتفع گردید گردش خون افزایشی فوق العاده پیدا می کند (هیپرمی واکنشی) و انگشتان ایسکمیک قبلی را برنگ قرمز در میاورد. اصولا گردش خون نوک انگشتان این بیماران کمتر از افراد طبیعی و سالم است به همین جهت با یک تحریک و سرما گردش خون کاپیلری انگشتان آنها کاهشی فوق العاده زیادتر در افراد سالم پیدا می کند.
پاتولوژی رینود:
در مراحل اولیه بیماری رینودبافت شناسی عروق خونی جنبه طبیعی دارد. سپس در حالات پیش رونده بیماری، پوشش درونی شرائین ضخیم می شود و پوشش عضلانی آنها دچار هیپرتروفی می گردد سرانجام ممکن است ترمبوز شرائین کوچک و گانگرن موضعی نوک انگشتان بوجود آید در حالیکه شرائین نقاط دیگر هنوز سازمان بافتی طبیعی دارند یا دچار مختصر هیپرتروفی هستند.
تظاهرات بالینی بیماری رینود:
در حالات تی پیک پدیده رینو، انگشتان هر دو دست در مقابله با سرما سفید می شوند. این سفیدی که مرز نسبتا مشخصی دارد ممکن است در مرحله بعدی تبدیل به سیانوز شود. گاهي اوقات هم سیانوز تنها عارض می شود. در دوره بهبودی یک رنگ قرمز روشن (هیپرمی واکنشی) جانشین سیانوز می‌گردد. در دوره ایسکمی اولیه انگشتان سرد و کرخ است و در مرحله هیپرمی واکنشی درد ضربانی، سوزن سوزن شدن، تورم و افزایش حرارت پوست وجود دارد. انگشتان در هر بیماری متفاوت است و گاه سطح ابتلا تا حد مچ دست توسعه می‌یابد لیکن در هر حال فالانژهای انتهایی ابتلای شدید تری دارند. در ابتدا ممکن است عارضه یک طرفی و محدود به یک یا دو انگشت باشد اما بزودی هر دو دست مبتلا می‌شوند و ممکن است علاوه بر سرما عوامل هیجانی هم باعث بروز حملات گردند.
در بیماری رینو شروع عارضه معمولا تدریجی است و حملات تنها در فصل زمستان رخ می دهد. این حملات گاه نادر و گاه در عرض یک روز بارها تکرار می شود. هر حمله در حالات خفیف چند دقیقه و در حالات شاید دو ساعت یا بیشتر دوام دارد. این حملات ممکن است خود به خود رفع شود یا با وارد کردن دستها در آبگرم خاتمه یابند. در فواصل حملات انگشتان طبیعی است و گاه در اشکال شدید بیماری مختصر سیانوز وجود دارد.
در نیمی از موارد تنها دستها مبتلا هستند و در نیم دیگر موارد دستها و پاها مبتلا می‌شوند. سیر بیماری متغیر است. پس از پیدایش گاه به همان صورت خفیف مداومت می‌یابد، گاه خودبخود بهبود پیدا می کند و گاه شدت زیاد بخود می گیرد در معدودی از موارد پیش رونده حملات با توالی سریع تری تکرار می شوند. در دوره تابستان هم ادامه می‌یابند و طول مدت زیادتری پیدا می کنند. سرانجام ممکن است یک سیانوز دائمی بوجود آید.
در اشکال پیش رونده تغییرات تروفیک ظاهر می شود (معمولا یک تا چهار سال بعد از آغاز بیماری). انگشتان نازک و قلمی می شوند و پوست آنها نرم،براق، کم حرکت و سرانجام کشیده و سفت می شود (اسکلرو داکتیلی). ناخن ها بکندی رشد می کنند و خط دار یا منحنی می شوند. عفونت های عود کننده، تاول و نقاط کوچک گانگرن جلدی در نوک انگشتان ظاهر می شود اما گانگرن تمام انگشت نادر است. مناطق دچار گانگرن فوق العاده دردناک هستند و پس از اسکارهای فرو رفته نازکی روی آن ها باقی می ماند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر، به سایت دکترهادی زاده، وابسته به بهترین کلینیک قلب وعروق اصفهان (زیرعنوان بهترین متخصص قلب وعروق اصفهان) مراجعه نمایید.
ادامه دارد.....