تظاهرات بالینی:

دراغلب اوقات بیمار مبتلا مردجوانی است که عادت به کشیدن سیگار دارد و دچار علایم ایسکمی عروق محیطی است وهمچنین ممکن است یک سابقه ترومبوفلبیت هم داشته باشد.بیشتر اوقات اندامهای تحتانی مبتلاست و غالبا شکایت بیمار سردی این اندام است.اندامهای فوقانی هم در بیش از 70./'بیماران مبتلا میشوند که گاه این ابتلا بدون علامت است.شرائین انگشتان دست بیش از شریانهای ساعد مبتلا میشوند.پدیده رینو؛هیپرهیدروز و زخمهای انگشتان دست شایع است.در مقایسه با دیگر بیماری های عروقی غالبا درد این بیماری شدت بیشتری دارد.ترمبوفلبیت های مهاجر ممکن است همزمان با ابتلای شریانها دیده شود و وجود انها نزدحدود 40درصد بیماران دیده میشود.مناطق قرمز برجسته و حساس با قطری حدود یک سانتیمتر بطور ناگهانی برروی پوست و نزدیک دریچه‌های وریدهای کوچک سطحی بوجود میآید و تدریجا ظرف دو تا سه هفته ازبین میروند و سپس در فواصل نامنظمی این ضایعات بصورت جدی ظاهر میشود.دیگر علایم بیماری ازقبیل لنگیدن متناوب،درد هنگام استراحت،زخمهاوگانگرن شبیه علایم ارتریوسکلروز مسدود کننده استجز آنکه بیماری شریان رانی کمتراست و بیماری آئورتوایلیاک نادر است.ترمبوز شرائین مزانتریک،کرونر،مغزی و کلیوی توصیف شده است لیکن شیوع آنها زیاد نیست.                                                                                                                                           

تشخیص:                                                                                                                                                                                                               
تشخیص در مواردی که مرد جوانی دچار نارسائی عروق محیطی و ترمبوفلبیت باشد به ذهن تداعی میشود لیکن قطعیت این تشخیص تنها با بیوپسی ضایعات فعال امکان پذیر است.گروه سنی،جنسیت بیمار،ترمبوفلبیت ها،شیوع زیاد ابتلای اندام فوقانی،پدیده رینو و غلظت طبیعی کلسترول وتست تحمل به گلوکز ازجمله عواملی هستند که افتراق بین این بیماری و آرتریوسکلروز مسدود کننده را ممکن میسازند.آرتریوگرافی میتواند در نشان دادن حالت طبیعی عروق درمناطق بینابین ضایعات،فقدان اتروم و تصویر ریشه درختی عروق جانبی در اطراف نقطه انسداد ناگهانی و ابتلای بدون علامت اندام فوقانی مفید واقع شود.چون بیماری رینو در انسان چندان شایع نیست واندام فوقانی را شدیدتر مبتلا میکند و معمولا ضربات شریان را در مچ دست وقوزک ازبین نمیبرد نباید آنرا با پدیده رینو در ترمبوآنژیئیت مسدود کننده اشتباه نمود.ترمبوفلبیت های مهاجر و بدون علامت یا آثار ابتلای شریانی را میتوان از ترمبوآنژیئیست تشخیص داد مگرآنکه از بافت شناسی کمک گرفته شود.                                                                                                                                                                                   

پیش آگهی:
پیش آگهی از نظر طول عمرخوب است لیکن در بسیاری بیماران وخصوصا شکل برق آسای بیماری مجبور به قطع عضو بیمار میشوند.در مراحل اخر پیش آگهی این بیماری شبیه پیش آگهی ارتریوسکلروز مسدود کننده خواهد بود.

درمان:
دراینجا نیز درمان مشابه ارتریوسکلروز مسدود کننده است لیکن بطور قطع بیمار را باید به ترک سیگار وادار نمود.نیکوتین باعث انقباض عروق موقت واحتمالا توسعه بیماری میگردد.سمپاتکتومی پیش گانگلیونی ودو طرفی برای موارد پیش رونده بیماری و خصوصا اشکالی ازآن که با اسپاسم عروق همراه باشد ،توصیه شده است.این عمل بزرگ برای حالاتخفیف بیماری که به درمان های طبی جواب می دهد یا در حالات بسیار پیشرفته و همراه با گانگرن وسیع توصیه نمی‌شود.با این وجود درباره مفید بودن سمپاتکتومی در این بیماری عقاید مختلف است.در ترمبوآنژیئیت مقاومت نسبت به عفونت تقریبا خوب است و گردش خون جانبی کافیست بطوریکه قطع عضو در مقاطعی کوچک ممکن است با ایمنی بیشتری در مقایسه با گانگرن ارتریوسکلروز ی همراه باشد.
برای کسب اطلاعات بیشتر،به سایت دکتر هادی زاده،وابسته به بهترین کلینیک قلب و عروق اصفهان،(تحت عنوان بهترین متخصص قلب و عروق اصفهان) مراجعه نمایید